Wat een leven om me heen heerlijk. Het is fantastisch hier. Fijn dat ik mijn ervaringen met je mag delen van vroeger tot nu. Sorry het is een niet zo heel gezellig verhaal, maar alles komt goed hoor.
Vroeger
60 jaar terug was ik ook best gelukkig. Er groeiden toen jaarlijks andere wortels langs me heen, er waren veel schimmels en er zaten veel mineralen bij me in de buurt. Het was een gezellige tijd er gebeurde niet veel, soms was er zelfs een jaar dat er helemaal niets gebeurde om me heen, heerlijk. Helaas werd wel eens per jaar alles om me heen omgegooid, maar ja dat is prima om mee te leven. Het was de goede oude tijd.
Moderne landbouw
Ineens begonnen dingen te veranderen. Ik merkte dat de gewassen die om me heen groeiden stress begonnen te krijgen. Echt heel veel spanning om zo snel mogelijk groot en sterk te worden. Volgens mij konden ze er zelf niets aan doen. Ze kregen een stofje binnen, kunstmest heet het geloof ik. Daarna werd het helaas niet beter. Ik weet de eerste keer nog heel goed. Ineens begonnen al mijn vriendjes ziek te worden. Het was bijna onwerkelijk, bijna al het leven om me heen was binnen enkele dagen dood. Zelf had ik er geen last van en ik merkte aan de wortels van de gewassen die verbouwd werden ook prima bestand waren tegen deze chemische middelen. Binnen een paar dagen verdwenen 100den soorten planten, schimmels en andere beestjes. We wisten niet wat we mee maakten, het was verschrikkelijk.
De ellende hield helaas niet op. Af en toe leek het wel of iets rotsen van ons probeerde te persen. We trilden steeds dichter tegen elkaar aan. Een paar korrels die vaak de zon zien vertelden me dat de machines steeds groter en groter werden. En ze reden gewoon over ons heen. Echt bizar, daarna werden allemaal opgepakt en alles om me heen werd totaal vernietigd. Alle schimmels, beestjes, wortels en nog veel meer waren stuk. Als dat al niet erg genoeg was werd ik en elk ander leven gewoon maar weer ergens neergekwakt. Had ik ineens weer andere buren. Echt heel gek moesten we weer aan elkaar wennen en een tijdje later, ja hoor begon het persen en husselen weer opnieuw. Wat wel fijn was van het door elkaar schudden was dat de lucht én het water wat fijner langs me heen kon stromen, want dat persen daarvoor maakte dat bijna onmogelijk.
Biologische landbouw
Op een gegeven moment werd het iets beter. De stress van de planten om me heen werd iets minder. Het was nog steeds eentonig hoor, weinig verschillende dingen gebeurde om me heen. De chemische middelen werden niet meer ingezet. Wel werden er nog steeds externe dingen zoals koeienmest bij ons ingespoten. Wel raar hoor al die nieuwe buren elke keer en helaas nog niet zoveel vriendjes om me heen. Ik merkte wel dat we vroeger veel sterker waren met elkaar. We waren veel luchtiger, levendiger en alles veranderde niet zo vaak als nu. Als dit nog 100 jaar zo door was gegaan hadden er niet zoveel plantjes meer van mij en alle mineralen om me heen kunnen leven. Dan was ik alleen nog maar met mijn andere zandkorrels overgebleven als een soort van woestijn. Gelukkig veranderde mijn leven drastisch.
Voedselbos
Nu is het echt heerlijk. Er komen steeds meer schimmels, diertjes en mineralen terug om me heen. Vooral alle afgestorven plantjes en gangetjes van kleine beestjes zijn heerlijk. Het water en de lucht kan makkelijk langs me heen glijden en af en toe schuurt er eens een fijne pier tegen me aan. Het leven is geweldig nu. Niemand om me heen heeft stress, iedereen geniet volop van de rust en kan daardoor fantastisch groeien en bloeien. De energie om me heen voelt goed. Ik ben intens gelukkig en verlangde altijd terug naar vroeger, maar nu niet meer. Aan alles om me heen merk ik dat iedereen gelukkig is. Ik zie het vooral aan de schimmels die nog nooit zo vrolijk informatie en voeding uitwisselen langs me heen. De hoeveelheid pieren is ook niet meer te tellen en het water is heerlijk zuiver. Ik sta bijna nooit meer helemaal droog. De wortels om me heen kunnen steeds makkelijker groeien. De rust en de diversiteit in ons voedselbos is fantastisch. Ik merk dat het zo goed met mij en alles om me heen gaat en dat we een overvloed aan voedsel kunnen maken, voor dieren en mensen. Dat is het mooiste van alles. Ik kan nu echt waarde toevoegen in mijn leven als onderdeel van dit systeem. Hopelijk mag ik nog 1000den jaren meewerken aan deze prachtige plek. Ik gun elke zandkorrel een voedselbos.